Ο Χάρλαν μπήκε στο θαλαμίσκο και κοίταξε πίσω του για να βεβαιωθεί ότι το παραπέτασμα που χώριζε τον αγωγό από την αιωνιότητα ήταν εντάξει και ότι ο κοινωνιολόγος Βόυ δεν τον παρακολουθούσε. Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες του είχε γίνει συνήθεια, μια αυτόματη κίνηση, αυτή η γρήγορη ματιά πάνω από τον ώμο του, για να βεβαιωθεί πώς κανείς δεν βρισκόταν πίσω του στον αγωγό του θαλαμίσκου. Και τότε, παρ' όλο που βρισκόταν κιόλας στον 2456ο, ξεκίνησε για τον ανωχρόνο. Παρακολούθησε τους αριθμούς του χρονόμετρου να αυξάνονται. Μ' όλο που άλλαζαν με μεγάλη ταχύτητα, είχε αρκετό καιρό στη διάθεσή του για να σκεφτεί. Πώς είχαν αλλάξει τα πράγματα με την ανακάλυψη του προγραμματιστή! Πώς είχε αλλάξει το ίδιο του το έγκλημα!