Αφορμή για το βιβλίο του "Αθήνα - μια αόρατη πόλη" ήτανε ένα μεγάλο ταξίδι στα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη. Όταν γύρισε και συναντηθήκαμε για να μου πει τις εντυπώσεις του, ήταν η πρώτη φορά που την χαρά του ταξιδιού κάλυπτε ένα πέπλο απαισιόδοξης αγανάκτησης.
"Δεν πάει άλλο, μου έλεγε, δεν μπορώ, δεν το ανέχομαι. Θα γράψω ένα βιβλίο για την Αθήνα, για να περιγράψω το πόσο με πληγώνει η πόλη που μεγάλωσα, που αγάπησα, που την πόνεσα και την έχουν αφήσει να φτάσει σ' αυτό το τραγικό σημείο. Στο ταξίδι μου αυτό, επισκέφτηκα δεκάδες πόλεις. Καμία, όσο φτωχή, όσο παραμελημένη κι αν ήταν, δεν είχε αυτήν την θλιβερή εικόνα, που έχει στην καρδιά της πόλης η Αθήνα μας. Ίσως ήρθε η ώρα, να κάνουμε την αισθητική - ποιότητα αληθινής ζωής - επανάστασή μας".
Λένε ότι, το μίσος κρύβεται συνήθως στην πίσω πλευρά μια μεγάλης αγάπης. Και ο Γιώργος αγαπάει με πάθος την Αθήνα. Είναι λογικό, όσο πιο βαθειά έχεις αφομοιώσει την ιδέα του ωραίου και του αληθινού, τόσο πιο πολύ να ενοχλείσαι από την απουσία τους. Και να ζητάς την αποκατάστασή τους. Διαβάζοντας το βιβλίο του Γ. Μεταξά, ίσως ήρθε η ώρα, να ενώσουμε μαζί του την φωνή μας, για κάτι καλύτερο. Όχι μόνο στην εικόνα της πόλης, αλλά και στην ποιότητα ζωής. Ναι, αυτής της πόλης, που στα σπλάχνα της είναι γραμμένη η ιστορία της Ανθρωπότητας.

Γιάννης Κοσσένας, Αντί προλόγου