Το κοράκι είναι για μένα μια ξέχωρα γοητευτική, αμφίσημη μυθική μορφή: από τη μια του θανάτου και των σκοτεινών οιωνών, από την άλλη προοίμιο φωτός. Γι’ αυτό και κούρνιασε ανάμεσα στα σπάνια παραμύθια αυτής της μικρής συλλογής. Γιατί όλα, εκτός από το ευτράπελο, οδηγούν απ’ το σκοτάδι στο φως - από το "οχ, καημός" στο "φτου, ξελευτερία".

Έρχονται από πολλά μέρη του κόσμου - από τον Αρκτικό Κύκλο, τους Ινδιάνους Κρι του Καναδά, τους Βέρβερους της Καβυλίας, τις Χίλιες και μια νύχτες, την ανατολική Αφρική, το Θιβέτ. Στην καρδιά του βιβλίου, η Ελλάδα, με δυο υπέροχα μαγικά παραμύθια από την πατρίδα μου, τη Λέσβο. Την αφήγηση όλων των παραμυθιών ακολουθεί επίμετρο με τον σχολιασμό τους.

Αν κάποια σας τραβάνε απ’ το μανίκι, ζωντανέψτε τα με φωνούμενο λόγο. Το να τα λέμε είναι ο μόνος τρόπος να επιστρέψουν στον κόσμο της προφορικότητας που τους έδωσε πνοή. Όσοι δεν έχετε εμπειρία στην αφήγηση, θυμηθείτε πως τα παραμύθια κάνουν καλό - και σ’ αυτόν που τα λέει και σ’ αυτόν που τ’ ακούει. Τολμήστε. Η μόνη σίγουρη "τεχνική" είναι να τα πείτε με την καρδιά σας.

Αρχή των παραμυθιών. Καλησπέρα της αφεντιάς σας!